Odcinek 8

   Babcia się pytała co to były za krzyki , i w dzień i w nocy . Chyba się zdemaskowaliśmy. Nie mieliśmy wyjścia , przed nią nic nie ukryjesz. Powiedzieliśmy prawdę , zrozumiała . Jak ją kocham! Czasami bywa wściekła , ale to u niej rzadkość . Zawsze jest wesoła . Rozległ się dzwonek do drzwi.  Serce zaczęło mi coraz mocniej bić. Mam przewrażliwienie na ten odgłos . Babcia otworzyła , wryło mnie w ziemię . To był Eddie. Wyszłam za drzwi i od razu na niego naskoczyłam.
- Wiesz , nie mogę dłużej tego ciągnąć . - stwierdziłam z wielkim bólem w sercu. - To koniec!
- Coo? Nie możesz mi tego zrobić! - upierał się Eddie .
- Już ci się Patricia znudziła? - zapytałam po czym zamknęłam mu drzwi z wielkim hukiem.
Przez jakiś czas było słychać jak Eddie woła moje imię. Po chwili usłyszeliśmy jak odjeżdża samochodem . Ujrzałam przez okno , w samochodzie była Patricia . No pięknie! On to ma tupet , zdrajca! Nie ukrywam było mi smutno , ale miałam koło siebie Fabiana który zawsze mnie pocieszy tak jak babunia . Nie wiem co bym bez nich zrobiła .
- Wpadłam na świetny pomysł , dzisiaj jest ładna pogoda , więc może pójdziemy zrobić coś w ogródku . - rzekłam wstając z fotela . - Chcę odreagować , i wg po co ma się marnować pogoda.
Babcia się zaśmiała . Poparli mój pomysł , następnie ruszyliśmy do ogrodu . Pousuwaliśmy chwasty , podlaliśmy kwiaty . Przy okazji podlałam Fabiana , a on mnie . Babunia nie chciała nam przeszkadzać i wróciła do domu . Chlapaliśmy się wodą , aż jej zabrakło . Fabian nie marnował chwili i przyciągnął mnie do siebie i pocałował . Miłe uczucie .
- Tylko na to cię stać? - zaśmiałam się.
Wziął kwiatek i przykucnął .
- Zostaniesz moim kwiatkiem? - zapytał się ciągle się śmiejąc .
- Och! Tak! - odpowiedziałam teatralnie . - Patrz tam! Nadchodzi potężny kwiat , chce mnie chyba porwać!
Wskazałam na ogromny słonecznik . Śmialiśmy , bawiliśmy jak małe dzieci. Znalazł wąż do podlewania , zaczął mnie nim oblewać . Uciekałam gdzie popadnie . W końcu ukryłam się za domkiem , Fabian nie wiedział gdzie jestem . Dopadłam go od tyłu , zabrał mu wąż i rolę się odwróciły , teraz to on uciekał . Goniliśmy się aż do wieczora . Z przerwami na pocałunki . Czy my jesteśmy parą? Weszliśmy do domu . Staruszka się zaśmiała i dała nam szlafroki . Usłyszałam w mojej głowie głos , jakby krzyk . Myślałam że eksploduję .

Kolejny za 60 komentarzy : ) Dlaczego? Będzie długaśny , wiele się w nim działo .
Ale dopiero jutro <3
Dacie radę ! Wierzę w was Anubisomaniacy ; ****
WIERZĘ W WAS !!!!!!!