Odcinek 10

     Za lustrem znajdowała się mała , stara ,  złota szkatułka z okiem Horusa. Mam taki medalion , który leży w walizce. Chwyciłam szkatułkę , i pognałam szybko do pokoju po medalion . Skryłam się za łóżkiem , żeby nikt nie widział . Przyłożyłam medalion do szkatułki , zaczęła się po woli otwierać . W środku był drobniutki srebrny kluczyk.Byłam ciekawa do czego od służy. Obracałam szkatułkę dookoła , może będzie jakaś wskazówka? Na spodzie widniał napis którego gołym okiem się nie zobaczy. Wyciągnęłam lupę z szuflady . Dobrze że ją mam . Przyłożyłam oko do lupy i zaczęłam odczytywać .
- ''Wybrana źle postąpić może ... '' - czytałam . - ''... gdy posłucha tego kogo nie trzeba.''
Czyli że mam nikomu nie ufać? Kto to pisał? Co to ma być za wskazówka? Schowałam szkatułkę do pudełka , a pudełko do szafy. Mam nadzieję że tam nikt nie zagląda. Poszłam do kuchni , zastałam tylko babcię.
- Babciu , gdzie Fabian? - zapytałam drżącym głosem.
- Ach , słonko . Przyszli bo niego jakiś dwóch mężczyzn . Mówili że jego mama się źle poczuła i musi wracać. - odpowiedziała radosnym głosem.
Wryło mnie w ziemię .
- Ale , skąd wiedzą że tu przebywał?
- Też mnie to zastanawiało . Skarbie nie ma się o co martwić , jak kocha to wróci.
Oczywiście . Nadal mnie męczyło dlaczego powiedzieli że jego mama źle się poczuła , skoro jego mama umarła . Coś mi tu śmierdziało , strasznie . Jest coś nie tak , czułam to.
- Muszę na chwilkę wyjść . - rzekłam po czym wyszłam .
Szłam przed siebie. Myślałam o Fabianie . Pewnie jest w niebezpieczeństwie , a jak nigdy nic spaceruję sobie. Co miałam innego robić? Nie wiem od czego mam zacząć , gdzie podążać.
     Oślepiło mnie jakiś blask który dochodził z trawy . Podniosłam tą rzecz . Był to pierścionek ze szczerego złota. Fabian taki miał , dostał od swojej matki zanim umarła . Pewnie to jego . Zbierało mi się do płaczu. Czego oni od niego chcą? Jeśli to moja wina? Za wszelką cenę , uratuję go . Choćby miała to być ostatnia rzecz w moim życiu .

Taki tam krótki .
40 komentarzy - next .